Arkadaşımız beyazkedi bloglar arası çok güzel bir etkinliğe ön ayak olmuş. Hiç bir özel sebebi yokken Atatürk'ü anmak ve hakkındaki fikirlerimizi bir resmiyle paylaşmak adına. Bende seve seve iştirak ettim. Konu Atatürk olunca benim söyliyceklerim tabi ki onu anlatmaya yetmez. Onun için çok kısa tutmaya çalışıcam.Önce burda paylaştığım fotoğraf üzerinden söylemek isterim Seçmekte oldukça zorlandım. O kadar güzel ve özel fotoğrafları var ki.her resimde başka bir Atatürk var sanki.
Savaş yılları üniformalı fotoğraflarında; vatanı kurtarma hırsı ve azmini, bölünüp parçalanmaya ramak kalmış bir ülkenin umudu tükenmiş milletini bir araya toplayışını, onlara sağladığı güven duygusunu, bu uğurda yitirdiği dava arkdaşlarının genç mehmetlerin derin üzüntüsünü, ona inanıp peşinden gelen fedakar Türk Milletinin umutlarının boşa çıkmadığını görmenin gurunu gördüm.
Genç cumhuriyetin başındaki Atatürk resimlerinde, bir ülkeyi baştan kurmanın heyecanını, hevesini, örnek olabilecek diplomat kişiliğini, yurtta ve dünyada barışa verdiği önemi, çiftçisi ile, esnafı ile, kadını ve erkeği ile el ele kalkınmaya verdiği önemi, pırıl pırıl aydınlık bir genç nesil yetiştirme çabalarını gördüm. Çocuk sevgisini,hayvan sevgisini gördüm. Çevreye verdiği değeri gördüm. Baktığım her fotoğrafta başka bir Atatürk gördüm. Anlayacağınız biri diğerinden daha özel bir fotoğraf bulamadım ve rast gele üstteki fotğrafı aldım. Bu fotoğrafta sade vatandaş Atatürk ü gördüm. Dağda çobanla oturup sohbet edebilen, kapısının önünden geçtiği bir vatandaşın bahçesinde oturup çayını içebilen, yeri geldiğinde bir kır kahvesinde yada köşkün bahçesinde tavla oynayabilen Atatürk'ü gördüm. (şimdi bir kısım malum guruplar bunu kumar oynuyordu diye algılasalar da)
