Yıllardır dikiş merakımı kendi kendime gidermeye çalışmaktayım. İki kızım var ve onlar diktiklerimin sadece kulanım bölümüyle ilgililerdi. Tabi büyüdükçe okul hayatı, ş hayatı diye ufak ufak yuvadan uçtular. Hem de 700 küsur km. mesafeye. Eh araya bu kadar mesafe girince de taktir edersiniz ki her akıllarına estiğinde anne şunu diker misin, bunu diker misin olayı da kısıtlandı. Hal böyle olunca yıllardır ben dikerken yan gözle bile bakmayan büyük kızım Fulya da, gizli bi dikiş dikme hevesi olduğu ortaya çıktı. Ben de hevesi kaçmadan elimdeki iki makinadan birini hemen gönderdim ki en azından söküklerini olsun dikerler ümidiyle. Gel gelelim,kızım daha önce makinanın m si ile bile ilgili olmadığından makinaya iplik takma, masuraya iplik sarma ve mekiği makinaya takma, ipliği iğneye geçirme olaylarını uzun telefon görüşmeleri sonunda öğrenebildi. Ben dikiş dikme hevesinin daha bu aşamalarda geçeceğini düşünürken, kızım kendine bir elbise dikmiş bile. Tatile gelince bana sürpriz yaptı. Bakar mısınız daha makina kullanmayı bile yeni öğrenen biri için hiç fena değil(mi)
Umarım daha çok dikişlerini paylaşırım buradan sizinle. Ellerine sağlık Fulya cım. İyi günlerde giy elbiseni.
1 yorum:
Merhaba canım hayırlı ramaznlar diliyorum.
Kızının da emeklerine sağlık,çok güzel olmuş, dikiş bilmek güzel bir şey,güzel paylaşımlarınızı bekliyoruz, sevgilerimle...
Yorum Gönder